Regelmatig haal ik duurzaamheid en duurzame inzetbaarheid door elkaar, Noortje.
Duurzaamheid gaat erom dat we zo met de aarde omgaan dat ook generaties na ons erop kunnen leven. En duurzame inzetbaarheid gaat over het inzetbaar houden van mensen op de arbeidsmarkt. Twee verschillende dingen, maar wel nauw met elkaar verbonden en actueel voor ons ziekenhuis.
Als ik kijk naar het afgelopen jaar zijn we in het GHZ veel bezig geweest met Route ‘31. De nieuwbouw van het ziekenhuis lijkt ergens te schuren met duurzaamheid, maar aan de andere kant is het hard nodig om de zorg voor de regio toekomstbestendig te houden. Net zo belangrijk als medewerkers die inzetbaar zijn en blijven. Waaronder ik.
Ik voel een grote betrokkenheid naar ons ziekenhuis. Door mijn verschillende functies merk ik dat het werk zich soms opstapelt en ik de neiging heb steeds harder te gaan werken. Gelukkig besef ik mij dan dat geestelijk en mentaal gezond blijven betekent dat ik naast mijn werk, voldoende tijd neem voor mijn gezin en bijvoorbeeld lichamelijke beweging. Zo heb ik laatst genoten toen ik met mijn dochter een ‘ouder-kind workout’ deed op de sportschool. Dit geeft mij energie en draagt tegelijkertijd bij aan mijn mentale gezondheid.
Tja, Tonke, ik vind duurzaamheid en duurzame inzetbaarheid beide héél belangrijk. Maar als we eens focussen op duurzame inzetbaarheid… Ik vind dat we het mooiste werk van de wereld doen, maar er wordt wel heel veel aan ons gevraagd. Iedereen zet zich volop in voor het “gewone” werk, maar we doen allemaal wel extra taken erbij, nemen een extra dienstje erbij i.v.m. ziekte of tekorten… Zo doe ik, net als veel specialisten, inmiddels heel wat taken erbij die voorheen door arts-assistenten werden gedaan. Maar met een structureel tekort dus op ons bordje komen. Het is wel zorgelijk, want ergens houdt dat stapelen van taken natuurlijk een keer op. Waar ik me enorm over kan opwinden zijn opmerkingen in de reguliere en sociale media dat mensen in de zorg, meestal specifiek verpleegkundigen, dan maar fulltime moeten gaan werken om het personeelstekort op te vangen. Dit doet ten eerste geen recht aan hoe complex het probleem is, maar bovenal ontstaat zo het beeld dat onze zorgprofessionals niet hard genoeg werken of lui zijn. Terwijl het tegendeel waar is. Zo storend! Ik denk dat ‘de oplossing’ vanuit onze eigen ideeën moet komen en niet van buiten. Kom maar door met die briljante ideeën!