Het GHZ doet veel om de kwaliteit van de zorg zichtbaar en meetbaar te maken. Enerzijds is dat een verplichting vanuit de Kwaliteitswet Zorginstellingen, anderzijds vraagt de maatschappij steeds meer om transparantie. Kwaliteitsindicatoren spelen een belangrijke rol bij het meetbaar maken van de kwaliteit van onze zorg. Vier collega’s reageren op de stelling:
“Indicatoren zijn zeker behulpzaam bij het verbeteren van onze zorg. Ze vertellen ons objectief hoe we er voor staan, we kunnen onszelf hiermee spiegelen aan anderen. Het nadeel is dat het er zo veel zijn waardoor het lastig te overzien is. We berekenen ze ook maar één keer per jaar voor de aanlevering aan de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd en Zorginstituut. Dat is te beperkt om er goed op te kunnen sturen. Het mooist zou zijn als elke RvE een paar indicatoren kiest die zij belangrijk vinden voor hun kwaliteit, deze regelmatig meten en hier echt op sturen.”
“Idealiter zou het zo moeten gaan: je komt achter een tekortkoming en vervolgens ga je er mee aan de slag om de zorg te verbeteren. Dit moet dan leiden tot een hogere score van die indicator. Helaas zien we maar al te vaak dat er veel werk zit in het verzamelen van de indicatoren, maar dat er te weinig aandacht wordt gegeven aan verbeteracties. Gelukkig zien we ook wel dat we op bepaalde indicatoren heel goed scoren en dat er eigenlijk geen zinvolle verbetermogelijkheden te bedenken zijn. Dan zouden we ook ons rug moeten rechten en minder energie stoppen in het registreren van die specifieke indicator. Zo ben je pas echt zinvol bezig!”
“Als zorgverlener registreer je patiëntinformatie vaak in diverse systemen. Dit kost veel tijd, kan foutgevoelig zijn en is allesbehalve efficiënt. Kunnen we deze tijd niet beter aan patiëntzorg besteden? Diep van binnen weten we dat registratie van correcte gegevens essentieel is om goede maar ook slechte zorg inzichtelijk te maken en zo te kunnen verbeteren. Een prestatie-indicator kan daarbij helpen. Helaas zijn er inmiddels zoveel indicatoren dat het in de praktijk niet haalbaar is om op alles te sturen en zo te verbeteren. Wellicht moeten we op zoek naar een balans: minder indicatoren met een goede duiding daarvan, goede en eenduidige registratie aan de bron en dus meer tijd voor onze patiënt!”
“Er zijn indicatoren die relevant zijn voor het verbeteren van zorg; ze geven inzicht in effecten van verbetermaatregelen en helpen om bij te sturen. Als indicatoren de motivatie zijn om onze zorg te verbeteren dan ben ik tegen! Het lijkt mij een mooie uitdaging om een periode géén indicatoren in te vullen maar meer met patiënten en elkaar te praten over verbeteren van onze zorg. Soms denk ik dat we verleerd zijn om te práten over goede zorg, om met oprechte belangstelling in gesprek te gaan met de patiënt. Intrinsieke motivatie om het goed te doen en beroepstrots zijn noodzakelijker voor het verbeteren van onze zorg dan indicatoren.”