Ach Heleen,
Met een nostalgische ondertoon wordt het ons van alle kanten toegeroepen: het zal nooit meer zo zijn als het was…. Een afscheid van het oude zoals Wim Zonneveld ooit bezong in zijn Dorp: “Thuis heb ik nog een ansichtkaart, waarop een kerk met kar en paard. Een slagerij J. van der Ven. Een kroeg, een juffrouw op de fiets, het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets, maar het is waar ik geboren ben…”. En het nieuwe normaal gaat er echt komen, want elke crisis heeft zo zijn eigen regelmakers én natuurlijk handhavers. Maar wat het dan is en hoe gaat het er uitzien? Niet meer naar een concert; of misschien wel erger geen après-ski of een verre vakantievliegreis meer? Of dichterbij: niet meer met je afdeling gezamenlijk in het Green restaurant lunchen of een OKfeest nieuwe stijl, niet meer fysiek maar op afstand via ZOOM? Een crisis is ook het moment om te vernieuwen, of beter: het moment om onze gezamenlijke idealen te verwezenlijken. En dat we kunnen veranderen dat hebben we wel laten zien de laatste tijd; met zijn allen de schouders eronder, tegenslagen werden omgebogen naar uitdagingen door bottom-up inventiviteit en veerkracht. De werkvloer aan het woord zou ik zeggen!
Dr Schmitz,
De werkvloer? Ben ik heus aan het woord? En wie ben ik dan, de spons, de swiffer, of de stofzuiger? Of zie je mij als iemand met ideeën, plannen en zin om iets te verbeteren? Ik geloof er namelijk heilig in dat elke zorgverlener de behoefte voelt om de zorg om zich heen zo goed en efficiënt mogelijk te leveren en te verbeteren. Dit heeft de recente crisis ons wel getoond. Initiatiefnemers van de coronawerkvloer konden in hecht teamverband oplossingsgerichtheid en creativiteit vieren, waardoor een ongelofelijke versnelling van processen ontstond. Om in jouw managementtaal te blijven (je bent immers een halve manager): bottom-up faciliteren in plaats van top-down aanwijzen. Stiekem wordt het al langer gedaan met initiatieven als Patiënt als Partner. Of zoals jij, die ons stimuleert in het doen van zogeheten verbeterprojecten. Niet alleen omdat je daar een betere dokter van zou worden, maar omdat het je energie geeft. En daar hebben ze bij mij thuis dan weer plezier van.
Dus ja, ik ben het met je eens: huppakee, vernieuwen, verbeteren, plezier hebben en successen vieren. Wordt dat dan alsjeblieft het nieuwe normaal? En hoeft dat dan niet met ZOOM maar gewoon met een ouderwetse borrel? Fiks jij dat eens even voor ons!