In Hello Goodbye ontmoeten we een nieuwe collega
en nemen we afscheid van een oud-collega.
Hello
De afgelopen jaren was Steven nog in dienst op de Spoedeisende Hulp van het Ikazia Ziekenhuis in Rotterdam. Ondanks dat hij daar met veel plezier werkte, was een overstap naar het Groene Hart Ziekenhuis erg aantrekkelijk. “Zelf woon ik met mijn vrouw en twee zoontjes in Gouda. Dan scheelt het veel tijd als je niet drie kwartier in de file staat maar binnen vijftien minuten op de fiets thuis bent. Deze vrije tijd kan ik nu spenderen aan mijn gezin.”
Toch was de keuze om van werkgever te wisselen niet zomaar gemaakt. “Je weet namelijk wat je hebt, maar bent niet zeker van wat je krijgt. Dit blijft altijd spannend. Gelukkig organiseerde het GHZ een webinar waarin meer informatie en een kijkje op de afdeling werden gegeven. Dit webinar heeft mij het laatste zetje gegeven om de sprong te wagen en mijn sollicitatie in te sturen. Kort daarna werd ik aangenomen en ben ik nu onderdeel van een nieuw, leuk en hardwerkend team.’
Een kortere reistijd en een leuke werksfeer, die vinkjes kan Steven alvast zetten. Maar wat maakt een werkdag voor hem nu echt bijzonder? “Wanneer ik net dat extra stapje voor een patiënt heb kunnen zetten. Naast verpleegkundige ben je ook een soort advocaat van je patiënt, je vertegenwoordigt zijn of haar belangen. Soms komen die niet helemaal overeen met de ideeën van de arts. Maar als dankzij mijn inspanning zowel patiënt als arts tevreden zijn met het vervolgtraject, dan stap ik met een glimlach op de fiets naar huis.”
Goodbye
Na 14 jaar gaat Martin van Veen het GHZ verlaten. “Ik vertegenwoordig een afdeling waar mobiliteit en denken over je loopbaan een hele grote rol speelt. Ik ben nu 57 (‘dit mag je er wel inzetten hoor’) en dan kom je op een moment dat je gaat nadenken over je loopbaan. Na ruim 10 jaar als manager vind ik het belangrijk om te vernieuwen en iets anders te doen.”
Martin gaat aan de slag als manager van een kleine organisatie in Rotterdam. “Heerlijk dat ik na 14 jaar elke dag in de file staan, op de fiets naar mijn werk kan.” Toch vindt Martin het ook wel moeilijk om na zoveel jaar ergens anders te gaan werken: “Ik ga vooral de mensen en de sfeer missen. Door alle betrokken en bevlogen medewerkers krijg ik altijd zo’n boost als ik in huis loop. Verder ga ik Gouda en toch ook wel dit gebouwtje missen. Eigenlijk ga ik heel veel missen.”
Martins laatste werkdag is 15 december. Daarna gaat hij even genieten van een welverdiende vakantie. “Ik moet echt een paar weken afkicken van het GHZ. Jammer dat het vanwege de huidige situatie niet mogelijk is om iedereen gedag te zeggen, maar wat blijft is een mooie herinnering.”
