Beste Albertha,
Ik herinner het me als de dag van gisteren: mijn eerste nachtdiensten als pas afgestudeerde ANIOS chirurgie in het Groene Hart Ziekenhuis. In mijn eentje was ik verantwoordelijk voor alle patiënten in het ziekenhuis, althans zo voelde het. Ik weet nog precies hoe ik vurig kon hopen dat ik niet gebeld zou worden met moeilijke vragen van verpleegkundigen. Hoe ik soms probeerde te verbloemen dat ik het antwoord dan niet wist, te trots of juist te onzeker om dat toe te durven geven.
Niet zelden mondde al te drukke diensten uit in aanvaringen. Nu heb ik de ietwat vermoeiende eigenschap om altijd de harmonie te willen bewaken, een behoefte die mij ertoe dreef om na zo’n dienst altijd met de desbetreffende persoon in gesprek te willen gaan. Geen makkelijke gesprekken, wel ongelofelijk leerzaam. Ik leerde dat ik de neiging heb om stellig te worden als ik stress heb, en dat ik daardoor minder ontvankelijk kan zijn voor suggesties van anderen. Het zijn de meest waardevolle gesprekken van mijn loopbaan gebleken. En, hoezeer ik er nu ook op let, ik blijf het soms lastig vinden als ik druk ben of stress heb. Daar moet jij toch ook tegenaan lopen in de samenwerking met artsen? Hoe kijk jij hier als verpleegkundige tegenaan? En, niet onbelangrijk, heb je nog tips voor mij en mijn soortgenoten?
Ha Heleen,
Fijn, zo’n inkijkje in jouw werk. Het moet ook echt pittig zijn om zo’n grote verantwoordelijkheid te dragen als jonge arts.
Natuurlijk loop ik hier als verpleegkundige ook tegenaan en heb ik soms het frustrerende gevoel dat er te weinig naar verpleegkundigen geluisterd wordt.
Mijn tip: praat met de verpleegkundige! Uiteindelijk staan wij 24/7 aan het bed en weten als geen ander hoe het met de patiënt gaat en wat voor deze patiënt belangrijk en nodig is. Door de tijd te nemen om juíst in een stressvolle situatie te luisteren naar de verpleegkundige, kan er veel tijd en kwaliteit gewonnen worden. Het is even investeren maar de winst is groot! Supertof om te horen dat je deze gesprekken al aangaat met onze verpleegkundigen, ik denk dat we ontzettend veel van en met elkaar kunnen leren.
Op de afdeling Verloskunde, waar ik werk, werk ik één op één met een arts om samen een bevalling zo goed mogelijk te begeleiden. Dagelijks ervaar ik dat goede communicatie tussen arts en verpleegkundige hier van levensbelang is. Door te vertrouwen op elkaars expertise en naar elkaar te luisteren, krijgt de patiënt de best mogelijke zorg en houden we elkaar scherp!