Briët & Bosland

“ER LIGT EEN ENORME UITDAGING VOOR ONS ALLEMAAL”

Noortje Briët is internist en Tonke Bosland verpleegkundige. In deze duo-column nemen ze de veranderingen in de acute zorg onder de loep.

Heb je er al een beetje zin in, Tonke, om straks te werken op een gloednieuw spoedplein? 

2031… Dan moet alle zorg uit gebouw AB zijn verplaatst naar een nieuw gebouw. Ik kijk er wel naar uit hoor! In de transitiegroepen en het transitieteam zijn mooie plannen in voorbereiding. Voor de acute zorg gaat het onder andere betekenen dat we in plaats van onze SpoedEisende Hulp (SEH) straks een spoedplein gaan krijgen. Daarin is de SEH samen met de Huisartsenpost (HAP) gevestigd met een gezamenlijke balie en gezamenlijke triage. Direct ernaast ligt dan de Acute Opname Afdeling, zodat patiënten snel kunnen worden opgenomen als dat nodig blijkt te zijn. En de Eerste Hart Hulp en CCU (Hartbewaking) zitten bij elkaar en op of dichtbij het spoedplein.

Om de enorme groei aan acute zorgvragen aan te kunnen moeten we tegen die tijd wel efficiënter gaan werken. Snellere doorstroming van patiënten, maar ook minder instroom: dat wat niet écht op het spoedplein thuishoort, moeten we daar dus ook niet meer doen. Dus als een patiënt op de HAP geholpen kan worden, moet dat niet meer op de SEH gebeuren. En meer patiënten zullen naar een spoedpoli gaan i.p.v. naar de SEH. Spannend vooruitzicht!

Ik zie het juist als een mooi vooruitzicht, Noortje,
iets om naar uit te kijken!

De weg er naar toe vind ik wel spannend! Want er ligt een enorme uitdaging voor ons allemaal. Het lijkt voor ons als verpleegkundigen op de SEH nog zo ver weg, maar tegelijkertijd voelt het dichtbij. In onze koffiekamer hangen flapovers waarop wij ideeën kunnen schrijven wat de opzet en indeling van het spoedplein betreft. Dit wordt als input gebruikt voor de transitiegroepen.

Hierin meedenken vraagt van ons een andere mindset. Als praktisch ingestelde verpleegkundigen, vooral werkzaam binnen hectiek en dynamiek waarbij direct gehandeld moet worden, wordt nu van ons verwacht toekomstgericht te denken. En buiten onze eigen muren van de SEH de samenwerking aan te gaan. De eerste stappen worden hier al in gezet. Zo kwam laatst, toen het enorm druk was op de SEH, een medewerker van de HAP vragen of zij iets voor ons konden betekenen. De huidige systemen laten dat op dit moment nog niet toe, maar een juiste mindset begint te komen. En daar begint wat mij betreft de verandering richting een toekomstbestendig spoedplein mee.


Video