In de zorg is geen dag hetzelfde. Je werkt met mensen, dus kom je voor ontelbare situaties en keuzes te staan. Dat is het mooie aan dit vak, maar het kan soms ook lastig zijn. Want wat als een patiënt toch niet helemaal tevreden naar huis gaat? Daar hebben we onze klachtenfunctionarissen voor.
In Wat als.. lichten we één van deze situaties uit en bekijken we de ervaring vanuit verschillende hoeken.
*In dit artikel worden fictieve namen gebruikt i.v.m privacy.
Ik werd na een eerdere operatie op vrijdag opgenomen om de schroeven te verwijderen. De operatie ging goed en ik was tevreden over mijn arts. Zonder complicaties zou ik de volgende dag naar huis kunnen, maar ik heb die dag geen arts gezien. Tot mijn verbazing moest ik een nachtje extra blijven, zonder duidelijke uitleg. De dag erna kon ik zonder extra controles of instructies toch naar huis. Bij ontslag kreeg ik drie doosjes Oxycodon, Movicolon en Diclofenac mee naar huis. Deze medicijnen had ik tijdens mijn opname al een aantal keer gekregen, waarbij ik steeds duidelijk aangaf dit niet nodig te hebben. Paracetamol was voldoende voor de pijn. Bij ontslag gaf ik opnieuw aan geen medicijnen te willen, maar ik kreeg het toch mee. Ik vind een ‘klacht’ te zwaar, maar wil hierover wel mijn verontrusting delen.
“Luister naar de patiënt en
volg niet blind de standaard procedures.”
“We proberen zo juist te zorgen dat patiënten zo comfortabel mogelijk weer naar huis kunnen.”
Pijnmedicatie moet in overleg met de patiënt voorgeschreven worden. Het is altijd inschatten wat iemand nodig heeft, afhankelijk van o.a. andere medicatie, de ingreep en de algehele conditie. Te weinig medicatie geeft pijn, te veel medicatie geeft bv. onnodige bijwerkingen. Soms weet je pas achteraf wat het juiste was. Bij mevrouw De Jong* is de ontslagmedicatie al voor de operatie voorgeschreven, omdat dit niet in het weekend geregeld kan worden. Deze werkwijze hebben we juist ontwikkeld om te voorkomen dat patiënten thuis toch veel pijn ervaren en dan moeten wachten op de juiste medicatie. Mevrouw moest nog een extra nacht blijven i.v.m. duizeligheid, maar dit had natuurlijk met haar besproken moeten worden.
Pijnmedicatie moet in overleg met de patiënt voorgeschreven worden. Het is altijd inschatten wat iemand nodig heeft, afhankelijk van o.a. andere medicatie, de ingreep en de algehele conditie. Te weinig medicatie geeft pijn, te veel medicatie geeft bv. onnodige bijwerkingen. Soms weet je pas achteraf wat het juiste was. Bij mevrouw De Jong* is de ontslagmedicatie al voor de operatie voorgeschreven, omdat dit niet in het weekend geregeld kan worden. Deze werkwijze hebben we juist ontwikkeld om te voorkomen dat patiënten thuis toch veel pijn ervaren en dan moeten wachten op de juiste medicatie. Mevrouw moest nog een extra nacht blijven i.v.m. duizeligheid, maar dit had natuurlijk met haar besproken moeten worden.
“We proberen zo juist te zorgen dat patiënten zo comfortabel mogelijk weer naar huis kunnen.”
In deze situatie is onvoldoende communicatie tussen de verschillende partijen (patiënt, arts, verpleegkundige) het grootste struikelpunt. Mevrouw De Jong voelde zich niet gehoord en werd niet goed geïnformeerd. Ze vond dat er te makkelijk met een dergelijk verslavend medicijn (Oxycodon) werd omgegaan. Dit ziet zij als verspilling en onnodige zorgkosten. Het is belangrijk dat je aan de patiënt laat blijken dat je geluisterd hebt en dat je duidelijk uitleg geeft waarom bepaalde keuzes gemaakt worden. Zo ontstaat er wederzijds begrip. Dit is waarom Samen Beslissen zo’n grote rol heeft in het GHZ. Wat de beste behandeling is, verschilt per persoon. Iedereen is tenslotte anders!
“Het is zo belangrijk dat we actief naar onze patiënten luisteren.”