“IK DURF TE WEDDEN DAT OOK JIJ OP DE VRAAG ‘DOKTER, WAT ZOU U DOEN?’ JE MENING MAAR LASTIG VOOR JE KUNT HOUDEN”
Roderick Schmitz is chirurg en Heleen Snijders heeft onlangs de opleiding tot chirurg afgerond. Samen nemen ze de dagelijkse kwesties onder de loep.
Dit keer over Samen Beslissen.
Je moet mij even helpen Heleen, want ik begrijp het niet zo goed.
Samen Beslissen is, zo lees ik, het proces waarbij zorgverlener en patiënt samen een keuze maken over een behandeling of bepaalde zorg. Hierbij bespreken zij met elkaar de voor- en nadelen van verschillende behandelopties en met name de persoonlijke waarden en voorkeuren. Patiënten kunnen immers zelf het beste aangeven wat zij belangrijk en het meest passend vinden in hun situatie. Dit vind ik natuurlijk ook heel belangrijk en ik ben niet de enige. Het wordt zo belangrijk gevonden dat er vanuit patiënten- en brancheorganisaties een grootschalige landelijke campagne is gelanceerd met de slogan ‘begin een goed gesprek’. Bovendien is Samen Beslissen opgenomen in één van de drie thema’s van het nieuwe strategisch plan van het GHZ. Ontzettend belangrijk dus, maar ik vraag mij alleen af wat ik dan gedaan heb sinds 1988: ‘alléén besloten’?
Ik help je wel Roderick.
Toen ik in 2014 promoveerde op het onderwerp ‘gedeelde besluitvorming bij darmkankerpatiënten’ dacht ik dat ik alles wist over Samen Beslissen. Vol jeugdig enthousiasme, met een zekere betweterigheid die je wel van mij kent, wist ik aan chirurgen uit te leggen dat ze patiënten vooral niet in een bepaalde richting mochten sturen. Later, toen ik zelf ging dokteren en dit soort gesprekken in tien minuten moest kunnen voeren, bleek ik helemaal niet zo goed te zijn in dat ‘niet sturen’. Practice what you preach, zou je zeggen. Toch durf ik te stellen dat we er beter in moeten worden, ja ook jij Roderick! Want ik durf te wedden dat ook jij op de vraag ‘dokter, wat zou u doen?’ je eigen mening maar lastig voor je kunt houden. Juist omdat het zo lastig is moeten we oefenen met het voeren van een goed gesprek. En nadenken over de investering van tijd en ondersteuning die deze mate van kwaliteit van zorg vereist. Want alleen dan wordt Samen Beslissen meer dan een landelijk modeverschijnsel en iets waar wij en onze patiënten ook daadwerkelijk iets aan hebben.