Mensen van het GHZ – Faiz

Met elkaar staan we iedere dag klaar voor onze patiënten. Wie zijn eigenlijk de mensen van het GHZ? Iedere collega heeft een mooi, bijzonder of inspirerend verhaal.

“Op de open dag van de middelbare school werd ik uitgelachen toen ik zei dat ik arts wilde worden,” vertelt internist-immunoloog-allergoloog Faiz Karim. “Het was onmogelijk, zei de docent. Zonder de juiste papieren kon ik geen vwo doen.” Faiz kwam als zeventienjarige vluchteling uit Afghanistan naar Nederland. “We hadden een goed leven daar. Mijn vader was officier van justitie, mijn moeder directeur van een basisschool. Toen brak de oorlog uit en moesten we vluchten.”

Na een aantal jaren in Pakistan kwam hij met zijn moeder en broertjes naar Nederland voor gezinshereniging met zijn vader. “Zonder diploma en zonder een woord Nederlands te spreken, moest ik hier opnieuw beginnen. Maar ik bleef vasthouden aan mijn droom om arts te worden.” Met zijn vader fietste hij, op de enige fiets die ze hadden, langs alle middelbare scholen in Den Haag. “Overal hoorden we ‘nee’, tot één directeur me de kans gaf om mezelf te bewijzen. Na vier maanden mavo mocht ik toch het vwo doen. Ik ben die directeur heel dankbaar.’’

Daarna deed Faiz toelating voor Geneeskunde. ‘’Ik was een paar dagen bij mijn ouders, toen mijn huisgenoot belde. Er was post. ‘Lees maar voor,’ zei ik. Toen zei hij het: ‘Je bent ingeloot.’ Mijn moeder barstte in tranen uit. Na jaren van onzekerheid kregen we zulk goed nieuws. Dat gevoel was onbeschrijflijk. Het leerde me: als je iets graag wilt, moet je je niet laten tegenhouden.”

Hoewel Faiz hier inmiddels geworteld is, koestert hij warme herinneringen aan zijn geboorteland. “Afghanistan heeft een rijke cultuur en geschiedenis. Als het ooit weer veilig is, wil ik mijn gezin laten zien waar ik vandaan kom. Het woord ‘vluchteling’ heeft soms een negatieve lading, maar wij wilden eigenlijk helemaal niet weg. Deze ervaring motiveerde me om iets terug te doen voor het land dat ons heeft opgevangen.”